Priusquam puellae caput infregerunt, exuerunt ei gunnam. Dua Khalil Aswad 17 annos nata seminuda iacuit sanguine suo oblĭta, post semihoram mortua demum a tormentis est liberata. Quae obiit mense Aprili ineunte in Bashikâ oppido Iraciae borealis grandine calcestri (Angl. concrete) et maledictorum. Viri circa puellam stantes iubilaverunt, cum illa desiisset veniam rogare. Puellae corpus huc illuc tractabatur quasi esset cento vilissimus. Et ista actio facinoris ultima tamquam summa pars triumphi cinematographata est et interreti imposita.

Youtube et Googlevideo interim ex interreti sustulerunt scopocinema, quo monstrabatur huius puellae tortura 30 minutarum. Imagines Duae crudelissimê vexatae nunc apparent in omnibus actis diurnis Anglicis, Amnestia Internationalis incohavit actionem, qua postularet, ut homicidia honorifica (qualia vocantur) impedirentur, necnon hodiê Londinii aliquot centum homines manifestantes memores sunt mulieris iuvenis, quae tam horribiliter intermoreretur.  

Dua nihil mali fecit nisi in amorem incideret viri, qui addictus erat religioni ingratae. Quae puella e gente jezidicâ oriunda aufugerat cum puero sunnitico. Quocum Dua dicitur coniuncta fuisse amore totius vitae suae maximo. At inde de eâ sumptum est supplicium capitale.

In Iraciâ boreali vivunt circiter 500.000 Jezidiani, quorum religio est ex elementis islamicis et persicis commixtis, fide puritatis fortissimâ insignis. In communitate jezidicâ interdictum est, ne quis oret coram infidelibus, eo potius, ne cum talibus conubio coniungatur. Jezidiani autem a Sunnitis islamicis dicuntur esse diaboli adoratores, quia credunt in septem angelos necnon archangelum illum delapsum definiunt esse ens divinum.

Dua cum in amorem incideret amici sunnitici, procul dubio scivit amorem suum esse nullius spei, nisi familiam relinqueret. Amantes dicuntur per quoddam tempus clam inter se convenisse. Deinde Dua eiusque amicus aufugerunt, haud procul, remanserunt in Bashikâ urbe suâ patriâ. Duae familia astynomos arcessivit, a quibus illa paucis diebus post inventa est. Diana Nammi Curda, quae est defenstrix iurum muliebrium, dicit Duam esse comprehensam et arrestatam. Familia puellae dicitur affirmasse astynomis nullum malum puellae allatum iri, si domum revenisset.

De iis, quae deinde facta sunt, alii aliter referunt. Nonnulli dicunt volgus mobile domo familiae invasâ puellam eripuisse. At Dianae persuasum est avunculum familiae praepositum puellam prodidisse et volgo tradidisse, ut honorem familiae redintegraret. Cum Dua e domo eriperetur, ibi aliquot centum viri exspectaverunt, qui inertes (inter quos dicuntur etiam fuisse astyphylaces) aspectabant, quomodo puella lapidaretur, conculcaretur, mulcaretur, usque dum moreretur. Novem viri, inter quos etiam puellae cognati, Duam humum prostraverunt, inter femora calcabant, denique reliquerunt exanimatam.

Duo viri comprehensi interim dicuntur esse dimissi. Duae amicus per nonnullos dies erat abditus, sed dicitur non iam periclitari. Duabus septimanis post mortem Duae laophorum (Angl. bus), cui insederunt operarii Jezidi et Christiani ex officinâ textoriâ redeuntes in oppidum Bashikam, a viris armatis statum est, Christiani e laophoro sunt abacti; at viginti tres viri Jezidi omnes muro appositi sclopetorum globulis sunt interfecti. Quod homicidium multiplex dicitur fuisse ultionem Sunnitarum.

Dua autem prope Bashikam sepulta est sepulchro, cui nullum nomen est inscriptum. Eius corpus a mulierum defenstricibus dicitur posteâ esse exhumatum et quoad virginitatem examinatum. Necnon medicos forenses invenisse Duam fuisse „innocentem", i.e. eius hymen adhuc fuisse intactum. Lêge Iracianâ sanctum est, ne homicidia „honorifica" (qualia vocantur) puniantur custodiae annis pluribus quam sex.