SUMMARIUM

Ver denique in terram nostram venit, in hac „Lampade” vero de se narrant cantatores, qui gregem XIX Spatia Veris appellatum constituunt. Velim „XIX Vera” scribere, sed non possum, nam Romani pluralem numerum eius nominis diligenter vitant, quamquam de aestatibus, autumnis hiemibusque libenter loquuntur. Ecce carmen eius gregis, quod fortasse Latine melius quam Polonice sonat, quia nescitur, utrum Icarus sit Daedali illius filius an vehiculum Hungaricum.

Versio Polona:

Rok temu ta rzeka wyglądała gorzej.            

Nie było nawet mgnienia przyjemności,        

by na nią nawet z daleka spojrzeć.               

Pełno w niej było nieczystości.                     

A dziś, co za odmiana!                                 

Odżyła flora i fauna.                                    

Można się kąpać już                                    

od dnia, kiedy do rzeki wpadł Ikarus.          

Rok temu pełno brudu                                  

i okoliczni mieszkańcy sprytni                       

robili sobie przy brzegu                                

coś na kształt auto myjni.                             

Rok temu zakochana para                            

nawet nie zdejmowała spodni,                     

lecz szybko wróciła do miasta                      

dotykać się przy elektrowni.                        

Rok temu nad rzeką zebrał się tłum,         

pełno policji, straż i pogotowie.                    

Towarzyszył im prądu szum,                        

aż wreszcie płetwonurek zwłoki wyłowił     

A dziś, co za odmiana!   

Odżyła flora i fauna.                          

Można się kąpać już                         

od dnia, kiedy do rzeki wpadł Ikarus

Versio Latina:

Flumen anno proximo videbatur peius,

nullum erat gaudium inspectandi eius.

Non tam flumen diceres, quam merdarum mare,

cum tunc sordes plurimae ibi abundarent.

Hodie mutatio potest cerni quanta!

Nam revixit animal omne, omnis planta.

Iam natare potes, cum merdae nil supersit,

postquam huic se flumini Icarus immersit.

Tantum fuit sordium flumini infusum,

ut riparum incolae eius aquae usum

invenerunt callidum, apud flumen hi nam

faciebant curruum quasi lavatrinam.

Tunc amantes iuvenes ad immundas aquas

torti desiderio etiam non bracas

exuebant, redeunt verum mox in urbem,

uti se in viculo invicem masturbent.

Congregata ibi est turba ante annum,

multum ibi cerneres vigilem urbanum.

Urinator fluminis perscrutatus fundum

egerebat corpora (visu haud iucundum!).

Hodie mutatio potest cerni quanta!

Nam revixit animal omne, omnis planta.

Iam natare potes, cum merdae nil supersit,

postquam huic se flumini Icarus immersit.

Nicolaus Simonides

Scripsit Nicolaus Simonides