De homine niveo...

qui cenae deerat.

Adalbertus, diurnarius, qui et ipse montes altissimos mundi ascendit et (saepius) de disciplina alpinistica pro ephemeridibus scribit, modo e Nepalia revertit, ubi cacumina nonnulla Himalaiorum pervasus erat, vestigia sequens duorum Polonorum, qui praeterito anno mortem in horum montium praeruptis sibi inopinato invenerunt. Nudius tertius cum aliis amicis cenae aderamus, ubi Adalbertus multa scite narrabat de Himalaiis montibus [est quoque nomen graeco-latinum Mons Ima(v)us, sed mihi non placet], de hominibus scilicet in montes ascendendo mortuis, de rebus technicis ad disciplinam alpinisticam spectantibus etc. Nihil tamen dixit de re mihi maximi momenti, id est homine niveo*, nomine Tibetanico yeti noto. Utrum viderint eum Adalbertus aliive ascensores an non viderint. Nihilominus "aura" cenae tam sollemnis erat, ne ausus sim de hac re rogare.

* Nescio utrum nomen 'homo niveus' ad yeti denotandum optimum sit, nam eodem nomine interdum nuncupantur "idola" e nive a pueris structa. 

Excerptum ex: http://iconoclastes2.blogspot.it/

Scripsit Stanislaus Tekieli