Scoti eligunt

Die duodevicesimo mensis Septembris cives Scotiae suffragia ineunt, decernentes utrum post tria saecula una peracta in Britanniarum Regno mansuri sint an non. Postquam acriter ab utraque parte certatum est, populus deliberabit. Opinionum indagatores recentissime affirmant parum secessionis fautores ab oppositoribus superari, decimum quemque non adhuc consituisse quid facturus sit, propter incertorum suffragia trutinam huc aut illuc inclinatum iri.

Qui secessionem fulciunt, ducti a ministro primario Scotorum Alexandro Salmond, nolunt amplius regionem tantam ab rectoribus Anglis gubernari, qui divitibus faveant et plerosque Scotiae incolas ad paupertatem compellant; oppositores, quos sustinent etiam maximae argentariae et societates petrolificae, putant gravia discrimina oeconomica e secessione exoriri posse, inde magnam operis vacationem, Scotosque neque cum Britannia neque cum Unione Europaea sic mercaturos esse, ut hoc tempore fit.

Extremis diebus Londinii duces maximarum factionum, videlicet conservativae laboristicae et liberalis, maiores potestates Scotorum senatui unanimes pollicentur, si unitatem maluerint, praesertim in pecuniae valetudini destinatae partitione, de qua magnopere post secessionem dubitatur.

Scripsit Herimannus Novocomensis