Annus
2 0 1 5

Nuntii
Acta
Breves
In orbe
Crater nugarum
Miscellanea
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Religio
Oeconomia
Socialia
Percontatio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Lampas
Chronica TTT
Memoranda
Disticha
Folia
Sanctus
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus
Hermetica
Ellenica
Poesis
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Nugae
Facetiae
Nubeculata
Varia
Palaestra
Vita Latina
Religio
Textus varii
Scholastica
Neolatinitas
Epistulae lectorum

Quid nobis,

Quid nobis, Christianis, baptismus significet

Hac die dominica Ecclesia memorat Iesum in Iordane baptizatum; “et vox facta est de caelis: ‘Tu es Filius meus dilectus; in te complacui’ ” (Mc 1,11). De Servo Domini, futuro Messia, Isaias prophetaverat: “Ecce servus meus… Electus meus, complacuit sibi in illo anima mea” (Is 42, 1).

Hodie opportunitatem habemus ut intellegamus nostram propriam vocationem et missionem in hac terra, atque sic nos Deo dedamus tamquam instrumentum suum, ut ea quae Deus a nobis sperat, fratribus apportemus.

At si Iesus iam adultus baptismum accepit, cur Ecclesia infantibus hoc dat sacramentum? Quidni exspectamus ipsos, iam viros vel mulieres, libere baptismum petere et accipere? Primum dicendum est Christum non eguisse baptismo [1], sed tamquam unus e nobis baptizari voluit a Ioanne. Non aqua Christum sed Christus aquam fecit sanctam, quod pariter fit aqua baptisteriorum per orbem.

Quaestio supra proposita gravis quidem est. Sed facile responsum potest fieri falsum. Cum parentes filium procreant, eum non interrogant ut sciant utrum velit vitam accipere annon; immo: putant vitam, quae est donum paene infinitum, a filio olim acceptum iri et eum gratias genitoribus acturum. Non est petenda permissio sive licentia si donum aut beneficium gratis datur. Baptismus vero excellens donum est quod provenit a Christi meritis ac sacrificio. Haec omnia profecto vera sunt si parentes ipsi credunt in Deum, in baptismum, in Ecclesiam, operam postea navantes ut filius intellegat fidem suam et libere credat. Ecclesia in hac re agnoscit parentum facultatem neque vult filium contra eorum voluntatem baptizari.

Ceterum nemo hodie dicit non baptizatos ituros ob id ipsum in gehennam sive infernum. Nec pueri qui vita non baptizati exeunt in quendam limbum perveniunt ubi neque gaudium neque dolorem quisquam sentire potest. Pueri non baptizati similiter gratiam accipiunt ac Sancti Innocentes iussu Herodis necati. Homines non baptizati salvi fiunt si dictatis suae conscientiae paruerunt. Cur ita? Quia Deus amor est, et cupit omnes salvos esse: pro omnibus enim Christus passus et mortuus est.

[1] Exinde sumitur summatim homilia Patris Ranieri Cantalamessa, ofmcap (pagina interretialis P. Raniero Cantalamessa, ofmcap)

Compendium excerptum ex Patris Iosephi I. Del Col SDB homilia Hispane exarata atque die dominico XI mensis Ianuanii habita convertens

Scripsit Paulus Kangiser