PERIEGETICA
Septimana Lutetiensis (
 Septimana Lutetiensis (VI)
... ab Herimanno eiusque filio adolescenti peracta
Templum Dominae Nostrae visito multo mane, ut ante Coronam
Spinarum orem et missae matutinae intersim: est haec Missa in
Templo Nostrae Dominae, nomine (non musica arte) ut illa a
Vilhelmo De Machaut musico Aetatis Mediae composita. Quam in
disco vinylico (1) servatam ut primum domum rediero audiam. Apud
templum cathedrale urbs paulatim expergiscitur, periegetae
imagines photographicas imprimunt, turma Sinensium docto concivi
aures intendunt, qui de templi faciei sculpturis multa enarrat.
 Vir tecto orbatus (2) mihi folium menstruum vendit
cuius titulus est: Sans abri, signum populi abditi
gravibus laboribus affecti, qui vitam arduam degit in eisdem
locis ubi cives et peregrinatores vivunt. Ibi poematium invenio
mulieris tecto orbatae, quod in Latinam conversum in calce
refero.
Ad vesperum nos exspectat xxxxus, amicus Italicus quocum iam
conveneramus. Iucundum est Latine colloqui dum per hortos
Luxembourgenses floribus variis ornatos deambulamus, deinde sedem
Universitatis Sorbonnensis extrinsecus admiramur - nam non licet
inire - et in templum gothicum Sancti Stephani Montis (St.
Stéphane du Mont) intramus, ubi Sanctae Genovefae sepulcrum
alterum est, longe magnificentius quam prius in templo cathedrali
conspectum; etiam Blasius Pascal ibidem requiescit.
 Haec insula quae dicitur Latina - nam discipuli
universitatis ex cuncta Europa Aevo Medio hac lingua uti soliti
erant - plena est locorum ubi praeclari homines constiterunt,
sicut inscriptiones demonstrant: hic mortuus est Paulus Verlaine,
illic commoratus est Ernestus Hemingway... sed tempus est
nos seiungendi, in caupona tantum vinum Cabliacum (Chablis)
colloquentes sumimus.
Cenamus apud forum Sancti Michaëlis in caupona Cretensi,
deinde ad Campos Elysios (Champs Élysées) nos
conferimus, ubi tabernae sumptuosissima vestimenta ostendunt,
usque ad Arcum Triumphalem (Arc de Triomphe). Dum in deversorium tramine subterraneo
frequentissimo revertimur, hoc mecum in animo cogito, vestimenta
pretiosa maximam esse causam qua Lutetiam adveniatur. 
Quid, pater, egisti?
Tempore quo poterant me oculi defendere tantum
quid, pater, egisti mi lacrimisque meis?
Magnus tu menti puerili, maximus immo
nempe viator eras. Sed mihi filiolae
numquam aurem dulcis studuisti intendere: memet
perdidi et amisi spem. Mulier sine te
facta sum, amoribus et gratae quasi clausa iuventae
ut rosa languida. Eram sola, volente patre.
Si quis amicus amansve domum adventare volebat
omnia fecisti ne propior fieret.
Namque alia fueras sententia, ego ipsa alia: sed
consitituisti tunc me tua iussa sequi.
Filia sola tibi tuto servanda videbar,
effugiens abii non reditura domum.
Quantum in me ipsa vix hominis fere inesse putaram
hoc delevisti nec reperire queo.
Nunc pupae instar mi videor non degere vitam,
mi videor ferri quolibet ad nihilum.
Huc illuc vertor dubitans quid sit faciendum
nec scio utrum praestet alterum an alterum iter.
Nunc, te profecto, videor mihimet velut umbra:
vitam delesti, nunc numerus videor.
(conversum ex poëmate C. Sebagh edito in Sans abri, n.
174, août 2013)
(1) Anglice: long play record
(2) Anglice: homeless
Scripsit Herimannus Novocomensis
|
