|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Barbara Dowlasz - poemata selecta De monte saxoso Culmen ascendo arduum, amica prisca, saxeum montis, madidisque buccis ardeo desiderio frequente; in latebra atra occulor. Crescunt ubicumque flores. Olim eos tu colligere ipsa avebas, dare malebas. Anima latente florida cuncta. Culmen ascendo arduum, amica prisca, saxeum. Desiderium necat me, flosculos hos si aspicio, misellus, flexanimosque. modo Sapphico mense Augusto MMVII in lectionibus Caeciliae finctum; e cantico quodam Coreano versum Redeas Affectus, redeas identidem ad me, dulcis, me capiasque compleasque! Ducens somnia corpus excitatur, vult desiderium vetus movere; sanguis et cutis iterum incalescunt, labra quaerere basiationes conantur, manus alteram invenire... Oh! Noctu redeas identidem ad me, labra cum memorent cutisque sudet... hend. Phalaeceus secundum poema quoddam Constantini Cavafis finctum Ad Gerardum Alesium Versibus blandis decoras puellam; care, iucundum est legere illa verba. Te velim hic adversus egens sedere carmina potans. Assequar nunquam ingenium tuum, nec multa finxi, ut tu, mihi nec Camena tam favet. Cur talibus audeas me, dic, agitare? Ipsa desinam tibi providere, mi artifex, nunquam, nova ut audienda usque componas, mihi erit sat illa glorificare. scripsit Barbara Dowlasz Cracoviensis |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||