|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Ad Berenicen Frisiam Versus Soluti Non modo in ore ut universi, at verbis quoque cibum habet suis. Arcanos tibi docebit sapores quomodo magni de majoris jam scripsere poetæ. Mentis ei concitatio inveniuntur Annalisæ nostræ Musæ nostrati in extollenda rusticitate Romandiolæ meæque in litteris venerandis. A pueritia te novi, desunt certe secreta. Semper lætitiæ et risi servabo memoriam, calliditatis fontem quæ extingui non poterit. Quid dicam? Felix tibi dies hic natalis, Berenice! scripsit Franciscus Teutonicus |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||