|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS In memoria Georgii Heym poëtae Iamiam resurgit, qui iacuit diu. exsurgit imo carcere et imminet incognitus dextraque lunam comprimit ille crepusculo atra. Urbana plebes afficitur nova obscuritate atque insolito gelu; iam navitas frigescit omnis sollicita dubitatione. Saltare summis montibus inchohat et voce magna „miles, ad arma! age!” clamat caput quassans, et ossa continuata sonant catena. Ardente turri prominet et viis caliginosis qua gladii strepunt , portae eminet custode caeso et ponte cadaveribus repleto. Submersa fumo sulphureo silens urbs in profundum praecipitaverat. stat fervidas ingens facemque concutit ille super ruinas. scripsit Volfgangus Austriacus |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||