|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Metamorphosis Motus ab Jove, Minos rem publicam gerebat. Dominator potens, pauperibus iugum nummarium afferebat. In sua dicione Athenienses, Aegeum mare et omnes Megarenses proh dolor tenebat. Bellum his denique intulit, contra urbem pulchram, ubi Nisus cirro mirabili cinctus resplendebat. Eius caesaries in se potentiam alesate et magnitudinem. Quantam vim pater e qualitate illa trahebat Scilla filia bene sciebat. E cacumine turris fortissimae, capta amore, illa se excrucians sortibus belli res Minois pugnacis sequebatur. Terra eo tempore sanguine et morte imbuebatur. Nisum sperans praedam Morphei esse, Scilla, misera et patria Aegea indigna, inesse capillis mortem voluit, et ita populo finem voluit adesse. Ex alta turre amanti dixit: “Minos,tibi do patris mei flatum e capite Nisi Penatumque agedum vitae motum arripe, futurorum nasciturorum amoris signum capillis eius certissime consecratum. Ita rabies et ira Minois ducentur ad extremum”. Simili scelere Minos horruit: donum noluit. Eam expulit, ancoram sustulit. Scilla eum statim sprevit, spem abiecit, puppi manibus adherescens, se mare iniecit. Nigrum caelum illico factum est, pici simile, super caput miserrimae Scillae rapax fuit temere. Prorutura in eam, avis eam terrere rostroque lacerare cupiebat. Nisus erat, aquila marina factus, ad filiam severe puniendam aptus, e puppe argentea eam arripiens. Scilla subito timore capitur, e mari ad caelum tollitur. Etiam ei, volitanti super montes et terras Fatum repente fovit rostrum avis et alas. Anima eius pinnis purpureis iam inest, Ciris appellatur qui capillis pulcherrimis abest. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
