|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Moratio Buduiciana (porro) I. Buduicium fit iter; reficit mora nos eo euntes, qua triplicem quercum fama fidesque notant. Sancta Dei genetrix, fac, uti Cerealis, amabo, sit satis humoris sintque bona assa foco. II. Moenia Crumauiae iam cras mihi adire licebit meque ibi tenturum pocula plena puto. Coctane Buduicii dabitur ceruisia uasis? Oppiduli latices ipsius – hercle – petam. III. Buduicii bibitur: Caupo, fer pocula nobis magna, agedum, potus dum Cerealis erit. Cras tibi sit, nescis, ceruisia flaua futura an tumuli tristis flori aqua danda tui. IV. Crumauiae uersor; libet haec per amoena uagari moenia, quae reuocant tempora lapsa mihi. Curua secat repens ambagibus unda duabus oppidulum inque alta regia rupe sedet. Qui ueniunt, turris procul alta salutat et ursi te saluere iubent, quos ibi fossa tenet. Quis uetus ignorat, quod seruauere, theatrum, quasque hilares laruas murus in arce tenet? scripsit Martinus Zythophilus |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||