|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Aeternus Christi Fulgor Humilis Franciscus est, ut quodque sagi sui filum, ut pretiosus animae suae contextus. Mensa quae alit oculos suos, dulces, amabiles, graves, nuda est. Contra odium et discordiam surgit Amor, Maxima sua Misericordia. Tres sunt vexilli sui colores, oratione diuturna sustenti, Clementia, Fraternitas, Humilitas. Repetita singulis verbis, numquam cessat impetratio in corde suo ardenti. Per acus foramen transire possumus si nos parvulos facimus; super undas nos attollere possumus si desiderio novae vitae grato animo pellimur, si alaudae cantu trahimur, si oculis mendici in via iacentis dolentibus movemur. Dulcissimos poeseos mirabilis versus Franciscus texit Amoris qui homines alit. In omnibus rebus tempus nullum fit; non semper homines, optimi pessimique, florem fructum suum dare intellegunt. Aeternam naturae poesim audire haec vera Francisci lectio est. Offere subrisu, levibus actibus, Amorem, Amicitiam, Aeternum Christi Fulgorem sequi est. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||