|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS AESTUS Vestibus exutis Hadriae maris otia gaudes stratus apud lintres aëre qui caluit. Oras quas flavas aestus sub culmine adurit temptas incertis tu timide pedibus - sol fervens scandit paulatim limina caeli - miraris longe candida vela scaphae undas et maris extremos fines speciemque vix terrae tenui Dalmatiae nebula tantum mente sibi quam quisque effingere possit. Mergitur in pelagus plebs calidum removens! scripsit Lydia Ariminensis |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||