|
|
POESIS
"Fili argenteae lunae"
Versio latina carminis a Mekano compositi, a Lucia Mattera curata et illustrata, canenda alumnis I et II B Lycaei classici "F. De Sanctis" Sancti Angeli Langobardorum, AB.
Est quaedam legenda
terrae Estremadurae,
narrat de gitana
quae oravit lunam
albam et altam in coelo…
Dum ea subridebat,
mater hoc petebat:
"Fac is redeat ad me!"
"Ad te redeat ille homo,
at mihi concede hoc donum:
filium conduc ad me!".
Quae suum filium immolat
ne supersit sola
rege digna non est.
Luna, nunc es tu mater,
at quae reddidit te
dulcem puellam non est.
Dic mihi, luna ex argento:
qualem cunam ei das?
Ne habes quidem alas.
Fili argenteae lunae…
Natus primo vere
e patre vultu obscuro
infans alba pelli
oculis lacunae.
Erat filius Lunae!
"Hoc est prodimentum!
Dic cuius sit is filius,
vobis maledico!"
Amens ob dolorem,
vulnerato honore,
eam rapuit clamando,
corpus osculando,
hastam fixit in hoc.
Currit usque ad collem,
secum infans tollens,
"Morti parvulum do!".
Et si luna est plena,
is dormit serenus;
eum si videt flentem,
arcus cunae ei tendet…
scripsit
Lucia Mattera
|
|
|