|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Lucis spes Quidam in ripa iacet naufragus, Neptunio imbutus liquore, exanimis. Tempestate sedata, cinereum caelum tristitiam amplectitur; Neptuni ira vitam vicit. Relicta ad ripam defluunt una cum algis evulvis. Gavia stat, aspicit fixa, plumis quod superest excutit, cantu denique egreditur stridulo. Procul lucernae fulgor nitet, spem oculis perditis infundit parvulam. Unde ipsae nunc tacent tangentes per silentii intervalla violacea membra fracta. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||