|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS Sapientiam invocat poeta Desine, Calliope; satis est memorasse, quod holim Tityrus ad fagi tegmina duxit oves. Desine tu, Pean, celeberrima, desine, Clio: sit mugisse satis commemorasse Iavem. Non mea Calliopes nec Apollinis ara latabit carmina, que pecudum, que vorat, exta litant. Te peto, te cupio, summi Sapientia patris, que legis eterna mente, quod orbis habet. Tu pelagi metiris aquas, metris abissum; Te metuunt solam, te venerantur aque. Tu patrii legis astra poli, tibi servit Olimpus, Te sine vita perit; te sine nemo sapit. Nam quod sol hominum , Salomon, David inclita proles, sensit seu meruit, creditor esse tuum. Tu, massam discepa rudem, tu, litis amice primicias certo conciliata loco, Tu depinxisti fatali sidere celum: unde venit, nosti, Phebus et unde soror. Nam quod friget yemps, ver umet, torret et estas, siccitat autunnus, creditur esse tuum. Quod breve litus aquas refrenat turbine motas, quod montes, quod humum sustinet unda, tuum. Tu, pudor eternus, sacrasti virginis alvum, Tu sata, tu nascens, tu genitura creas. Theasuaros aperi, veniens illabere celo: semper es ut verax, da michi vera loqui. Tu divina loqui Petro post rete dedisti, ex uno per te flumina ventre fluunt. Nec minor in partes divisa, set integra constas, ut i set que vis, dans tua dona tuis. Hos genus eloquii, mentes interpretis illos, hos virtutis opus promeruisse facis. Da michi cepta loqui, da ceptis fine potiri, possit ut Augusto Musa placere suo. (In cipit liber tercius ad honorem et gloriam magni imperatoris “Particula XLVII” Petrus de Ebulo) Testimonia collegit scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||