|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
POESIS De indole Romanae naturae O mare nostrum civitate cinctum! Saecula gesta seminant, musivi artem, augustas statuarias inter terrae gemmas undis blanditas, dramata per memoriae fragmenta… Frigida lux emergit, hora iam fixa, e pupulis alba crusta et alabastrite verecundia immotis, pictis in amphoris vel statuariis. Quae vitae effusio imprimitur in imperii opere Aeternae Romae? Perennes oculi scrutantur fixi et sollemnes ignorantes tempus vivum... In sparsis villis Romanis inhabitant effluvii venti captivi, verba scripta in calcaria memoria, maesta gaudia, graduum crepitus inter agaves acutas. Ita invenio in Musaeo positos celatam indolem Romanae naturae, animi motus in lucentibus pupulis et etiam in semper mobili vita sudorem in marmorei frontis flexibus. Super tres bases stant alba capita capillis crispis ornata et oculis longe mirantibus. Labia paene clausa retardant suspiria, verba... Silentes se adspiciunt oculi, umbram circumagunt, dictant, alabastrite factas, res suas gestas. Dura arena velavit per saecula oculos illos venientes ad lucem praesentem et quaesitam. scripsit Johannes Teresi |
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||