Festum prunorum in oppido Pershore iucundissime eveniebat. Sol enim paulisper lucebat; violacea aerostata puerilia de palis lanternariis leviter aurâ agitabantur; parva dea Festi villosa, nomine Prunella, ementibus in via officiebat; Alicia denum Mardle, octo annos nata, Prunorum Principissa creata est. Unum tantum aberat, pruna scilicet.

Rem explicavit dominus festi. ‘Optime dies festivi sunt coepti’, inquit. ‘Paenitet tamen pruna tempestatis causâ nobis deesse.’ Vanum esse pruna aliena afferre; Violacei enim Pershorii vel Marjorici Novelli quicumque gnarus sit, mendax agnoturum esse cum adhuc longius sit ipsum quam nucleus pomi iactari possit. Verisimile esse pruna aliqua adfutura, forsan octo post dies.

Oppidi Pershore fructiferi vicem dolemus. Cuius tamen viri probitatem habent doloris solacium. Prunorum festum quod rite celebratur, pomorum adventu iam melius reddetur.

Scripsit fr. Thomas Crean