De aprilla Tuscorum more

In Apenninis montibus caro apri (seu aprilla) mensibus hiemalibus diligitur: hic praeceptum culinarium Tuscorum describitur.

Sex convivis satiandis tibi comparanda sunt:

duo chiliogrammata carnis aprillae, coxae si potes,

tantum olivi, butyri et laridi quantum eges,

caepam contritam, allium, paululum farinae,

et, ad ius perficiendum

lagoenam vini rubri, poculum aceti, duas carotas, caepam, petroselinum, thymum, laurum, iuniperi aliquot bacas, sal, piper.

Primum ius vinolentum ita confice: caepam in quattuor partes reseca et in ollam figlinam pone cum carotis resectis et aromatis omnibus, vinum et acetum eodem superfunde, apri carnem in frusta resecta demerge, sal et piper superadde, in frigido loco XXIV horas serva.

Carnem linteo deterge, pinguia condimenta cum caepa contrita et allio in sartagine breviter frige, deinde carnem superadde, paululum exspecta et farinam insuper disperge; demum totum ius infunde. Igni temperato per duas horas coque operculo superposito, denique sal et piper adde et convivis ferventem fer. In Italia septemtrionali zeae polentam cum ferculo hoc comedere soliti sunt, apud Tuscos castaneas elixas butyro conditas malunt.

Vinum rubrum robustum simul bibe, sicut Fuscum Montis Ilicini (*) vel Barbaricum (**), ne tamen modum excede!

(*) Brunello di Montalcino

(**) Barbaresco

Scripsit Herimannus Novocomensis