PIRAHA, UNA PAUCISSIMARUM GENTIUM IN ORBE TERRARUM

Inter bestias et daemones Amazoniae

Seipsos nuncupant hi'aiti'ihi, id est 'recti', omnes alios enim 'curvos' putant, mundo tamen noti sunt nomine incertae etymologiae: Piraha. Quae gens 200-360 tantum hominum inhabitant inviissima loca silvae Amazonicae ad ripam fluminis Maici. Usque hodie vescuntur tantum animalibus herbisque a se captis inventisve in silva.

Religio Piraharum animistica est - credunt silvam aliasque plagas mundi plenas esse daemonum, quos dicunt xigagai, id est 'creaturae sine sanguine'. Omnino autem non credunt - ita saltem asseverant anthropologi Brasilienses - deos esse, mundi scilicet creatores. Non habent ullas fabulas mythologicas at credunt mundum semper extasse.

Multis rebus ad Pirahas spectantibus vero delectantur anthropologi philologique, nam mores illorum omnino alii sunt consuetudinibus ceterarum nationum. Ita exempli gratia haec gens non servet memoriam temporis, quod fuerat antequam nati sint maximi aetate homines hodie viventes. Artem colere omnino nesciunt neque artificia ipsi faciunt, praeter amuleta nonnulla ad daemones expellendos. Mares possunt inter se tam bene lingua quam sibilationibus communicare, quae sibilatio est iis solus modus communicandi tempore venationis.

Pirahae interdum sua sponte diu ieiunant, ut corpora eorum fiant tigisai, id est duriora. Rarissime etiam dormiunt tempore noctis at malunt brevissimis (a quindecim minutis usque duas horas) meridiationibus variis diei temporibus uti.

Lingua Piraharum nesciat numeros - eorum loco utuntur notionibus 'plus' aut 'minus' (alicuius rei) - neque cernat nomina colorum (utuntur autem comparationibus, ut 'quasi cruor').

Re vera paucissima scimus de hac gente, cui extinctio adhuc imminet, licet magistratus Brasiliani proximis praeteritis annis eo studeant, ut vita cultusque eorum servetur.

Scripsit Stanislaus Varsoviensis iconoclastes.blog.onet.pl