MORTUUS EST AMADEUS GUILLET

Dux bellatorum Cornus Africae

Die decimo sexto huius mensis Amadeus Guillet, annum agens unum et centesimum, in Urbe mortuus est.

Ad vitam huiusce viri narrandam fortasse non sufficit nec liber c. t. 'Amadeus/ De vera historia belli, quod in Aethiopia Italus quidam gessit', cuius libri auctor est Sebastianus O' Kelly, diurnarius Britannus: http://tinyurl.com/2w44p5c nec pagina etsi ample composita Wikipediana haec: http://tinyurl.com/chu4e7

'Qui Amadeus, si apud Britannos vel Americanos natus esset'- olim Indrus Montanelli ferme scripserat-'plerisque Italis, quorum animos parum tangunt et amor patriae et gesta bellica singularissima, haud paene ignotus mansisset'. Is enim, qui bella participaverat ab Italis adversus Aethiopes et Hispanos republicanos suscepta, etiam postquam Italorum copiae mense Aprili a. 1941 in Africa orientali a Britannis victae sunt, hos bello concursorio insidiisque molestare non destitit adeo, ut etiam Maximilianus Harari, centurio maior Britannus, cui onus et honor erat Amadeum consectandi et capiendi aut necandi, strenuam huius ducis Itali virtutem admirabundus agnosceret. Postea Amadeus, qui linguam Arabicam optime callebat, Massaua in urbe se abdidit atque, multis difficultatibus et periculis superatis, cuiusdam proceris Jemenitae hospitio uti potuit ibique ipsius regis benevolentiâ fructus est.

Cum autem in Patriam redire vellet, navem cruce rubrâ signatam vulneratos milites transportantem conscendit hoc stratagemate: coram vigilibus Britannis exquirentibus utrum Itali milites vero an falso vulnerati essent, Amadeus se ipsum belli causa dementem esse finxit, et post duos navigationis menses tandem in Italiam pervenit, ubi interea tot tantaque acciderant (mense Septembri a. 1943), ut ad iniurias belli tunc furentis omnes Itali, iam profligati atque a duobus exercitibus dispulsi, expositi essent. Sed Guillet, qui in Italorum regis nomen iuraverat, pro regno Italico et contra Rem publicam socialem, cui Civitati iterum Benitus Mussolini praeerat, pugnare decrevit. Postquam die 2 Iun. 1946 e comitiis electoralibus maior Italorum pars regimini faverat republicano, Amadeus, qui se ab illo iuramento liberum sentiebat, ex Italia transmigrare volebat. Sed ab hoc consilio eum dehortatus est ipse Humbertus II, ultimus Italorum rex, qui in exsilium eiectus est. Interea Amadeus uxorem duxerat Beatricem Gandolfo, maximo cum huius mulieris gaudio, quoniam ipsam non fugerat quot feminas, etiam dum bella gerebantur, vir ille sibi adlexerit. Bello denique confecto et novo regimine constituto, munera diplomatica veluti Rei publicae Italicae legatus explere coepit Amadeus, qui missus est in Jemen, in Aegyptum, in Marokium (hoc in regno, dum quodam die conamen rerum evertendarum armis factum est, quosdam legatos, praesertim illum Rei publicae Germanicae, a morte certa servare valuit), in Indiam missus est. Ubique optime se gessit. Rude donatus, postremos aetatis annos in Hibernia degere solebat. Quater in bellis vulneratus est, septies et vicies in Patria et peregre decoratus. Alia de hoc viro eximio legi et audiri possunt in pagina hac: http://tinyurl.com/39482l5 qui Laurentio illi Britanno, quem 'Arabem' vocant, fortasse non immerito aequiperari potest: http://tinyurl.com/3yspgpz

Scripsit Victorius Ciarrocchi