AGNITIO VIRI DOCTISSIMI IMMEMORIS FACTA EST

A triennio insignis mathematicus, Gallus natione, domo discesserat nec usquam inventus erat. Dum propinqui eum ubique quaerunt, ille, ut verisimile est, multis locis Europae aliquantisper pervagatus, denique pervenit in Apuliam, regionem Italicam quae spectat ad meridiem et orientem solem, primum Tarentum, postea in oppidulum provinciae Foveae, ubi apud monasterium sororum commoratus est. Quibus locis antea vixerat? Quo modo iter fecerat? Quas nationes viserat? Ante annum MMVII interdum nusquam apparuit, denique non iam domum rediit. Ut medici putant, ei summum ingenium est, sed etiam memoria debilis. Monasterii sorores statim vulgaverunt casum illius singularis viri spe recognitionis concepta. Nam, quod mirum dictu est, quattuor linguas novisse, sed praesertim valde peritus mathematicarum artium esse videbatur: eius sententiae saepe obscurae, fingebantur variis loquelis, mixtis verbis Hispanicis, Gallicis, Italicis, Britannicis; plane autem constitit eum rationes mathematicas proferre et expedite eas explicare. Eius vices enarratae sunt superiore anno in transmissione televisifica “Quis eum vidit?”(Italice “Chi l’ ha visto?”) ut a quodam agnosci posset, sed hoc minime prosperum evenit. Postremum paulisper in nosocomio Aterni manserat. Homines quaesturarum Aterni et Romae, investigatis rebus, effecerunt ut de hoc viro ignoto nuntii iungerentur cum inventis apud domum Gallicae legationis; ex facie summoque ingenio licuit agnitionem fieri. Nunc notum est ei nomen esse Michel Doumesche, unum et sexaginta annos natum, Gallum natione, praeclarum mathematicum; tandem suis familiaribus lacrimantibus cum iam de eius sorte desperarent, redditus est. Plurimi sunt qui, ob memoriae defectionem cum itinere deerraverint, ubiquaque vagari solent, sed plerumque eorum vestigia omnino effluunt in orbis terrarum viis. In hac fabula ostenditur quantum intersit singulari ingenio esse ut rursus in patriam redeas, quamquam immemor.

Scripsit Lydia Ariminensis