EURONATIONES

Cyclus oeconomicus qui post bellum mundanum secundum initium cepit, ob mutationes politicas atque monetales nunc finem invenit.  Europa et Status Uniti in summo nunc discrimine versantur.

In Statibus Unitis factiones democrata et republicana invicem certationes de expensis publicis agunt, eoque magis quod anno insequenti cives ad comitia convocabuntur. Republicani expensas constrictas postulant, democratae vero id nolunt, quia expensae pro necessitatibus socialibus magni ponderis sunt in suffragiis petendis;  at quoniam in utraque factione insunt quidam paene indociles atque effrenati, intra parlamentum et foris acriter disputabunt.

Interea, pecunia ad expensas publicas solvendas usque ad diem 23 Novembris vix prompta et permissa est. Praesidi Obamae non facilis erit res.

Unio Monetalis Europaea orta est a politicis Europaeis, qui ab anno 1988 pertinaciter atque obstinate operam dederunt ut eodem nummo omnes uterentur, at de ipsa oeconomia non curarunt, nam siverunt magnas expensas fiscales fieri, ita ut lartigio socialis plurimis abunde et plus aequo faveret vel in Hispania, Lusitania, Graecia.

Foedus Maastricht, prout statuebat ne ulla natio supra certum modum pecuniam impenderet, saepe a Francogallia atque Germania neglectum est, adeo ut illum modum superabilem fieri multae nationes cupirent. Itaque non paucae pecuniam immodice impenderunt. Praeterea multi privati, qui a nummariis sunt abunde mutuati, rebus mensariis ab anno 2008 ingravescentibus, non facile pecuniam restituent.

Haec omnia supra dicta maxime in Graecia possunt aspectari; ibi non solum expensae publicae nequiter erogatae sunt, sed etiam rationes fiscales dolose finxerunt.

In Europa sociales largitiones innumerae et nationalia debita oeconomiam laederunt.  Remedia autem diuturno tempore egent, et quae politici proponunt, dubia sunt atque incerta, et idcirco negotiatoribus atque industrialibus inceptoribus securitatem ferre non possunt.

Scripsit Paulus Kangiser