DE EXITU VITAE

Papa Franciscus de pervicacia therapeutica sententiam expressit

Summus Pontifex, conventu “De fine vitae” ab Academia Pontificia parato, nuntium misit ut aperte ostenderet quid sentiret. Paucis verbis, nisi erro, haec eius sententia videtur: licet adhibere morbo curationes desinere vel ipsas intermittere cum earum munus non respondet eo praecepto de moribus et humanitate quod congruentia curarum definitur. Tamen vitare pervicaciam therapeuticam non est “bonam mortem” (euthanasian) probare.

Ut prope ait Papa Franciscus, supplemento prudentiae uti necesse, cum hodierno tempore omnes adliciantur subdolo voto in morbi curationibus perseverandi quae pro corpore sed non pro bono totius hominis magnam vim habeant. Nostris temporibus vitam non intermittere licet talibus condicionibus quae quondam ne cogitari quidem poterant. Auxilia ad corpus medendum in dies maiorem vim exercent, sed interdum ad valetudinem aegros non reducunt; munera biologica non satis idonea sustentant, vel in eorum locum succedunt, sed hoc non idem est ac valetudini favere.

Scripsit Lydia Ariminensis