Adnuentem, quasi forment verba,
aperiuntur ad risum labia tua
assensum exprimit acies tua
fulgens in luce fervida,
vitae profundae exitum.
Flatus aliquis inde nascitur
afflatus ex ore tuo inter alios conatus
sponte emissos continenter invitos.
Speculum quoddam fingit vultum
estne vultus tuus?
imago paene fugax
sine memoria,
fragilis, repente heu! exstincta,
sine reliquiis.
