Extrema diei hora, aere gravi,
bracchio violam effigie maculatos
deportatus quidam adstringit.
Edigitis consumptis notae statim modulosae
oriuntur
macris
lacrimas celanes.
Papygraceis in fragmentis
modi musici dolore inscripti
per viam Fato lububrem
moventur.
Illic, saltatione vix acta,
et cothurnis dimessis rubris,
puellula quaedam
spei notas
vocibus mixtas chori
auditu sequitur
eius qui numquam redibit.