Varsoviae nata
per rete divulgata
ad omnia scitu digna spectans

Saturni die 7 mensis Decembris 2024
AD NOVAM SEDEM:


Hae paginae nunc caducae sunt. Novam sedem Ephemeridis visitate, HIC:



Prima
Nuntii
Acta
Crater nugarum
Miscellanea
In orbe
Politica
Scientiae
Valetudo & medicina
Athletica
Oeconomia
Homines
Socialia
Percontatio
Religio
Opiniones
Insolita
Chronicae
Epistula Leonina
Sanctus
Matterae
In Tempore "Coronario"
Cultura
Historia
Biographiae
Cinemata
Libri
Cultus Civilis
Poesis
Ellenica
Gnomon
Otium
Ars vivendi
Periegetica
Crucigramma
Hebdomada aenigmatum
facetiae
Fabulae
Holmesiaca
Detector Vacca
Narrationes
Superbia & odium
Crabatus
Varia
Vita Latina
Textus varii
Scholastica
Epistulae lectorum
Tempestas
Qui simus
Archiva
Annus 2021
Annus 2020
Annus 2019
Annus 2018
Annus 2017
Annus 2016
Annus 2015
Annus 2014
Annus 2013
Annus 2012
Annus 2011
Annus 2010
Annus 2009
Annus 2008
Annus 2007
Annus 2006
Annus 2005
Annus 2004

ELLENICA

Graecae viae

De origine verborum (XXXVII)

οἶμος: via, iter, cursus

Grammaticae etymologiaeque viae, id est οἶμοι, saepius obscuritati subiacent: grammatici enim rem certam ὑπὲρ τοῦ οἲμου ἐτυμολογίας dubitanter addicunt. Quorum doctor Chantraine nihil pro certo exponens ad illud ἰέναι, id est ad eundum, τὸν οἶμον adligavit, quoius ex stirpe “eman” apud Indicos viam significat. Collega igitur Sommer ad illud incertum *oismo rem tribuit, quod etiam apud Balticos “eisme”, id est Latine motus, perfecit. Apophonia ibi passim ostenditur adtrahiturque, quae litteris ab -o- ad -e- pendet.

Quod verbum tamen nonnullas peperit voces: id enim προοίμιον, id est initium sive exordium, ἀπὸ τοῦ πρό et τοῦ οἲμου est, id est ab ante et a via; ἐκ τοῦ παρά et τοῦ οἲμου, id est ab apud et a via, παροιμία gignitur, quae verum via adlata est interpretationi, id est proverbium sententiave. Quoius momentum ille Aristoteles omnium sapientissimus in scriptis de Rhetorica (1413a) exposuit, cum de metaphoris transiectionibus in sententiis ab altero ad alterum ostenderet:

καὶ αἱ παροιμίαι δὲ μεταφοραὶ ἀπ' εἴδους ἐπ' εἶδος εἰσίν· οἷον ἄν τις ὡς ἀγαθὸν πεισόμενος αὐτὸς ἐπαγάγηται, εἶτα βλαβῇ, "ὡς ὁ Καρπάθιός", φασιν, "τὸν λαγώ"· ἄμφω γὰρ τὸ εἰρημένον πεπόνθασιν. ὅθεν μὲν οὖν τὰ ἀστεῖα λέγεται καὶ διότι, σχεδὸν εἴρηται τὸ αἴτιον·

Sententiae autem a specie traslationem sunt ad aliam, sicut persuasus quidam sibi boni aliquid praeberet tandemque, damno excepto, “velut Carpatius de lepore” esset: ambo enim dictum desiderant. Vnde autem proverbia dicuntur optima, quorum causa carptim enuntiatur.

Andreas Latine interpretatus est

Scripsit Didacus et Franciscus Ticinensis



Profectae de profectura edita sunt!

  CULTUS
ANTIQUI MORES (VIII)
De vino
  ARS VIVENDI
SECUNDA MENSA
Colloquium de cibis, coquendo, et rebus culinariis... Latine!
  CULTUS
ANTIQUI MORES (vi)
De pistrina
  HISTORIA
CULTUS DEAE VESTAE VEL ΕΣΤΙΑΣ
Apud Graecos et Romanos maxime celebrabatur
  CULTUS
INVENTUM MIRISSIMUM IN TUSCIA
XXIV statuae effossae sunt...

 

Latine loqui disce!!


Subnotationes fient
ante finem Septembris.

==============

=============

AMICI EPHEMERIDIS: